حمل و نقل اسید نیتریک

مقدمه

حمل و نقل اسید نیتریک بخشی حیاتی از صنعت شیمیایی است و نیازمند اقدامات ایمنی سختگیرانه ای می باشد. اسید نیتریک (HNO3) یک اسید معدنی بسیار خورنده و واکنش پذیر است که به طور گسترده در تولید کود های شیمیایی، مواد منفجره و صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد. در نتیجه، حجم زیادی از این ماده به طور منظم از کارخانه های تولید به تاسیسات صنعتی مختلف حمل می شود. خواص تهاجمی این ترکیب به این معنی است که حتی نشت کوچک آن می تواند دود های خطرناک ایجاد کند و به مواد یا بافت انسانی آسیب جدی وارد نماید. تضمین حمل و نقل ایمن این ماده خطرناک برای حفاظت از ایمنی عمومی، محیط زیست و زیرساخت ها ضروری هستند. در این بررسی جامع، ما به نکات کلیدی، مقررات و بهترین شیوه‌ ها در حمل‌ و نقل و خرید اسید نیتریک می‌ پردازیم؛ از ویژگی‌ های شیمیایی و روش‌ های بسته‌ بندی گرفته تا اقدامات واکنش اضطراری. چه از طریق جاده، راه‌آهن، دریا یا هوا، هر شیوه حمل‌ و نقل چالش‌ های منحصر‌به‌ فردی دارد که باید برای جلوگیری از حوادث و مهار مؤثر خطرات، به دقت مدیریت شوند.

ویژگی های شیمیایی اسید نیتریک که بر حمل و نقل تاثیر می گذارند

ویژگی های شیمیایی اسید نیتریک مستقیماً بر نحوه حمل و نقل آن تاثیر می گذارد. این ماده یک مایع بی رنگ و بسیار خورنده با بوی تند و تیز است که به ویژه در غلظت های بالا دود های سمی قهوه ای رنگ (دی اکسید نیتروژن) متصاعد می کند. یک ویژگی مهم این است که این اسید یک اکسید کننده قوی است: اسید نیتریک می تواند باعث شعله ور شدن مواد قابل اشتعال در تماس با خود شود و با بسیاری از مواد آلی به شدت واکنش نشان دهد. همچنین به راحتی در آب حل می شود و در صورت رقیق سازی سریع، گرما و بخارات متصاعد می کند. این اسید برای اکثر فلزات به شدت خورنده است، بنابراین مخازن و ظروف باید از مواد مقاوم در برابر اسید (مانند برخی فولاد های ضد زنگ یا آلیاژ های آلومینیوم) ساخته شوند تا از خوردگی خطرناک جلوگیری شود. اسید نیتریک در هوا بخار می دهد، به این معنی که ظروف آن نیاز به تهویه مناسب یا شیر های اطمینان دارند تا از تجمع گاز جلوگیری شود. نگهداری اسید نیتریک باید در ظروف مقاوم به خوردگی و محیط‌ های دارای تهویه مناسب انجام شود تا از تجمع بخارات سمی و خطر واکنش‌ های ناگهانی جلوگیری گردد. اسید نیتریک در هوا بخار می دهد، به این معنی که ظروف آن نیاز به تهویه مناسب یا شیر های اطمینان دارند تا از تجمع گاز جلوگیری شود. این ویژگی ها بدان معناست که حمل و نقل آن مستلزم محصورسازی بسیار دقیق، تهویه کافی و جداسازی سخت گیرانه از هر ماده ناسازگار است. هرگونه نشت یا خروج این اسید نه تنها می تواند به وسایل نقلیه آسیب برساند بلکه به دلیل سوختگی اسیدی و بخارات سمی کارکنان و محیط زیست را نیز به خطر می اندازد.

کاربرد های صنعتی و ضرورت حمل و نقل اسید نیتریک

استفاده گسترده از اسید نیتریک در صنعت، نیاز بالایی به حمل و نقل آن در مناطق مختلف ایجاد کرده است. یکی از کاربرد های اصلی آن در صنعت تولید کود است، جایی که اسید نیتریک پیش ماده تولید نیترات آمونیوم و سایر کود های نیتروژنی ضروری برای کشاورزی می باشد. تولید مواد منفجره و مهمات نیز تا حد زیادی به اسید نیتریک وابسته است برای مثال در ساخت TNT و نیتروگلیسیرین، و این امر مستلزم حمل آن از کارخانه های شیمیایی به بخش های دفاعی یا معادن می باشد. علاوه بر این اسید نیتریک در فرآوری فلزات (مانند اچ کردن و تمیزکاری ویژه فلزات)، تولید پلاستیک ها و رنگ ها و حتی در ساخت نیمه رسانا ها برای فرایند های مخصوص حکاکی و پاکسازی استفاده می شود. این کاربرد های متنوع بدان معناست که اسید نیتریک در مقیاس وسیع (سالانه ده ها میلیون تن در جهان) در تأسیسات متمرکز تولید شده و سپس به مصرف کنندگان مختلف منتقل می شود. اغلب، کارخانه ها به صورت استراتژیک در نزدیکی مراکز مصرف قرار گرفته اند، اما توزیع این ماده همچنان نیازمند تانکر های جاده ای، واگن های ریلی یا کشتی ها برای رساندن آن به مشتریان است. حجم و نظم عملیات حمل و نقل اسید نیتریک بر اهمیت پروتکل های ایمنی قوی تأکید می کند. تقاضای صنعتی باعث می شود اسید نیتریک به طور مکرر در حال جابجایی باشد و این امر رعایت شیوه های ایمن حمل و نقل را برای جلوگیری از حوادثی که می توانند زنجیره تأمین را مختل کرده یا برای جوامع خطر ایجاد کنند ضروری می سازد.

طبقه بندی خطر و الزامات برچسب گذاری

اسید نیتریک به عنوان یک کالای خطرناک طبقه بندی می شود و در حین حمل و نقل نیاز به برچسب گذاری دقیق دارد. بر اساس مقررات مواد خطرناک، این ماده در طبقه ۸ (مواد خورنده) قرار می گیرد زیرا می تواند باعث سوختگی شدید و خوردگی فلزات شود. اسید نیتریک غلیظ همچنین یک اکسید کننده قوی است، بنابراین دارای علامت خطر فرعی کلاس 5.1 (اکسید کننده) نیز می باشد، و اسید بسیار دود کننده (با غلظت بسیار بالا) علاوه بر این به عنوان ماده سمی در نظر گرفته می شود (با خطر استنشاقی کلاس 6.1). محموله های اسید نیتریک با شماره سازمان ملل 2031 شناسایی می شوند با شماره اختصاصی UN 2032 برای اسید نیتریک دود کننده قرمز. بر اساس غلظت، برای محلول های قوی تر در گروه بسته بندی I (نشان دهنده خطر بالا) یا برای غلظت های متوسط در گروه بسته بندی II قرار می گیرد. وسایل نقلیه و بسته ها در حمل و نقل باید نام صحیح محموله، شماره UN و پلاکارد های خطر را که نشان دهنده نماد مواد خورنده (و نماد اکسید کننده در صورت لزوم) هستند نمایش دهند. این الزامات طبقه بندی و برچسب گذاری اطمینان می دهد که همه عوامل دست اندر کار و تیم های اضطراری می توانند بلافاصله خطرات این ماده را تشخیص داده و اقدامات احتیاطی مناسب را اتخاذ کنند.

مشخصات بسته بندی و ظروف

به دلیل ماهیت خورنده و واکنش پذیر خود، اسید نیتریک برای حمل و نقل ایمن نیاز به بسته بندی ویژه دارد. حمل و نقل فله این ماده در تانکر های کامیونی یا واگن های مخزن دار ریلی ساخته شده از فلزات مقاوم در برابر اسید انجام می شود. فولاد ضد زنگ مانند گرید های 304L یا 316L معمولاً برای غلظت های متوسط به کار می رود، در حالی که آلیاژ های آلومینیوم با خلوص بالا گاهی برای اسید بسیار غلیظ (بیش از 90٪) استفاده می شوند زیرا آلومینیوم یک لایه اکسید محافظ تشکیل می دهد. برخی مخازن ممکن است دارای پوشش های محافظ داخلی نیز باشند، و همه آن ها مجهز به دریچه ها یا شیر های تخلیه فشار هستند زیرا اسید نیتریک می تواند در صورت محبوس شدن گاز متصاعد کند و فشار ایجاد نماید. مقادیر کمتر در بشکه های کاملاً آب بندی شده و مقاوم در برابر اسید یا در بسته بندی های ترکیبی ویژه حمل می شوند (برای مثال، بطری های شیشه ای داخل ظروف بیرونی محکم همراه با ماده جاذب برای جذب نشتی). مقررات بسته بندی اسید نیتریک را همراه با هر ماده واکنش دهنده دیگر در یک بسته ممنوع می کند، و هر نوع ظرف باید آزمایش های سخت گیرانه (از نظر استحکام و عدم نشت) را برای دریافت گواهی بگذراند. با استفاده از ظروف و بسته بندی مناسب، فرستندگان به میزان زیادی خطر نشتی، ریخت و پاش یا خرابی ظرف را در طول حمل و نقل کاهش می دهند.

روش های ایمن بارگیری و تخلیه

بارگیری و تخلیه اسید نیتریک از مخازن حمل و نقل عملیات حیاتی هستند که باید با دقت فوق العاده انجام شوند. در تاسیسات ویژه، کامیون ها یا واگن های قطار در سکوی بارگیری ایمن پارک می شوند و ترمز ها کشیده و متوقف کننده های چرخ قرار داده می شوند. اپراتورها تجهیزات حفاظتی مناسب می پوشند و از شیلنگ ها و پمپ های مقاوم در برابر اسید برای انتقال مایع استفاده می کنند. تمام اتصالات به طور محکم ایمن می شوند تا از نشت جلوگیری شود و جریان به صورت کنترل شده حفظ می شود تا از پاشش یا افزایش ناگهانی فشار جلوگیری گردد. اغلب تجهیزات و تانکر به عنوان یک اقدام احتیاطی برای حذف الکتریسیته ساکن اتصال به زمین می شوند. دود هایی که حین انتقال متصاعد می شوند از طریق ونت ها یا اسکرابر ها تخلیه یا جذب می گردند تا از کارکنان و محیط زیست محافظت شود. کارکنان کل فرایند را از نظر هرگونه علامت نشتی یا پر شدن بیش از حد به دقت نظارت می کنند. پس از اتمام انتقال، خطوط شیلنگ تخلیه شده و با دقت جدا می شوند، و تمام شیر های مخزن به طور محکم بسته شده و بررسی می گردند. تانکر هرگز تا 100٪ ظرفیت پر نمی شود - مقداری فضا برای انبساط مایع باقی گذاشته می شود. هر گونه چکه یا باقیمانده کوچک بر روی سطح بیرونی ظرف بلافاصله شسته یا خنثی می شود. با پیروی از این روش های سخت گیرانه، دست اندرکاران اطمینان حاصل می کنند که انتقال اسید نیتریک منجر به ریزش یا حوادث نمی شود.

تجهیزات حفاظت فردی (PPE) برای کار با اسید نیتریک

کارگرانی که در حمل و نقل یا کار با اسید نیتریک دخیل هستند باید به دلیل خطرات شدید این اسید تجهیزات حفاظت فردی (PPE) مناسب بپوشند. این تجهیزات شامل دستکش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی (مانند نئوپرن یا نیتریل)، لباس یا پیش بند مقاوم در برابر اسید برای حفاظت از بدن, و محافظ کامل صورت معمولاً عینک ایمنی ضد پاشش شیمیایی به همراه شیلد محافظ صورت برای محافظت از چشم ها و صورت در برابر هرگونه پاشش می باشد. حفاظت تنفسی مناسب نیز حیاتی است: کارگران اغلب از ماسک تنفسی با کارتریج فیلتر گاز اسیدی استفاده می کنند، و برای دود های با غلظت بالا یا نشت های بزرگ ممکن است حتی به دستگاه تنفسی مستقل (SCBA) نیاز داشته باشند تا از استنشاق بخارات سمی جلوگیری کنند. چکمه های مقاوم در برابر اسید و سایر پوشاک محافظتی نیز اطمینان حاصل می کنند که هیچ پوستی در معرض تماس قرار نگیرد. پرسنل آموزش دیده اند که PPE را به درستی بپوشند و از تن در بیاورند، زیرا تجهیزات آلوده در صورت استفاده نادرست می توانند خطرساز باشند. بسیاری از رانندگان تانکر های کامیون یک کیت اضطراری PPE همراه خود دارند تا بتوانند قبل از بازرسی محموله یا رسیدگی به هر نشتی جزئی به سرعت تجهیزات حفاظتی را بر تن کنند. استفاده از PPE صحیح در هر بار ضروری است، زیرا حتی یک مواجهه کوتاه با اسید نیتریک بدون حفاظت می تواند منجر به سوختگی شدید یا صدمات دیگر شود.

ملاحظات حمل و نقل جاده ای

حمل و نقل جاده ای اسید نیتریک رایج است اما مستلزم اقدامات ایمنی سختگیرانه ای می باشد. کامیون های تانکر دار از مخازن مقاوم در برابر خوردگی استفاده می کنند و پلاکارد های واضح مواد خطرناک حاوی شماره UN و کلاس خطر را برای هشدار درباره محموله خورنده نمایش می دهند. رانندگان باید آموزش ویژه و گواهینامه مخصوص مانند تأییدیه hazmat یا مجوز ADR داشته باشند تا بدانند چگونه این ماده را با ایمنی جابجا کرده و در شرایط اضطراری واکنش نشان دهند. شرکت ها اغلب مسیر ها را برای کاهش ریسک برنامه ریزی می کنند در صورت امکان از مناطق پرجمعیت یا بخش های دشوار جاده اجتناب می نمایند. برخی مناطق همچنین محدودیت هایی را در مورد زمان یا مکان تردد تانکر های حامل اسید نیتریک اعمال می کنند، برای مثال محدود کردن دسترسی به تونل های معین یا ساعات اوج ترافیک. در جاده، رانندگان احتیاط های اضافی را رعایت می کنند: آن ها سرعت های پایین تر و فاصله های طولانی تر را حفظ می کنند، زیرا هر برخورد یا واژگونی می تواند فاجعه بار باشد. هر کامیون تجهیزات اضطراری مانند کیت مهار نشت، مواد خنثی کننده و تجهیزات حفاظتی برای راننده به همراه دارد. اگر حادثه یا نشتی رخ دهد، راننده باید فوراً به مقامات اطلاع دهد و پروتکل های اضطراری را رعایت کند که معمولاً شامل ایزوله کردن منطقه و دور نگه داشتن مردم از محل به دلیل بخارات سمی است. با پایبندی دقیق به این رویه های ایمنی و مقررات، حاملان احتمال بروز حوادث را به حداقل می رسانند و در صورت وقوع حادثه برای مدیریت آن آمادگی دارند.

ملاحظات حمل و نقل ریلی

حمل و نقل ریلی روشی کارآمد برای جابجایی مقادیر زیاد اسید نیتریک در فواصل طولانی است و معمولاً از کارخانه های تولید به سمت مصرف کنندگان صنعتی بزرگ انجام می شود. واگن های مخزن دار تخصصی ساخته شده از فولاد مقاوم در برابر خوردگی (معمولاً فولاد ضد زنگ) این اسید را حمل می کنند و هر واگن می تواند حجم بسیار زیادی را در خود جای دهد. بنابراین یک قطار می تواند در یک سفر چندین واگن مخزن دار حامل اسید نیتریک را جابجا کند. این واگن ها دارای برچسب های خورنده کلاس 8 (و برچسب های اکسید کننده در صورت نیاز) به طور واضح برای شناسایی هستند. اگرچه حمل ریلی از ریسک های ترافیک جاده ای اجتناب می کند، اما دارای تدابیر ایمنی خاص خود است. قطار های حامل اسید نیتریک اغلب قوانین عملیاتی ویژه ای دارند: ممکن است مسیر آن ها دور از مناطق پرتراکم جمعیت تعیین شود و در بخش های معینی با سرعت کاهش یافته حرکت کنند تا ریسک کاهش یابد. در محوطه های ریلی، واگن ها با دقت به هم متصل و جابجا می شوند تا از هر گونه تکان ناگهانی که ممکن است به شیر ها آسیب رسانده یا باعث نشت شود جلوگیری گردد. حوادث ریلی نادر هستند، اما یک خروج از ریل می تواند مقدار زیادی اسید را آزاد کند، بنابراین برنامه های مفصل واکنش اضطراری در نظر گرفته شده است. شرکت های ریلی این واگن های مخزن دار را به طور منظم بازرسی و نگهداری می کنند تا اطمینان حاصل شود که یکپارچگی آن ها توسط محموله خورنده به خطر نیفتاده است. به طور کلی حمل و نقل ریلی روش امن و انبوهی برای انتقال اسید نیتریک فراهم می کند، اما به همان میزان هوشیاری و آمادگی مانند سایر روش ها نیاز دارد.

شیوه های حمل و نقل دریایی

حمل و نقل دریایی اغلب زمانی انتخاب می شود که مقادیر زیادی اسید نیتریک باید به صورت بین المللی حمل شود. اسید نیتریک ممکن است به صورت فله در تانکر های شیمیایی تخصصی یا در کانتینر های مخزن دار استاندارد (ISO) بر روی کشتی های باری حمل شود، اما در هر صورت باید الزامات ایمنی کد IMDG (آیین نامه بین المللی کالا های خطرناک دریایی) رعایت گردد. مخازن (چه در انبار کشتی و چه در کانتینر های قابل حمل) از مواد مقاوم در برابر خوردگی مانند فولاد ضد زنگ ساخته شده اند تا در برابر اسید مقاوم باشند. محموله اسید نیتریک معمولاً روی عرشه یا در منطقه ای با تهویه مناسب انبار می شود تا هرگونه بخاری که تخلیه می شود پراکنده شده و در فضا های بسته انباشته نشود. علاوه بر این باید دور از محموله های واکنش پذیر یا قابل اشتعال نگهداری شود تا از واکنش های خطرناک جلوگیری گردد. خدمه کشتی های حامل اسید نیتریک آموزش ویژه ای می بینند و برنامه های واکنش اضطراری در اختیار دارند. کشتی ها تجهیزات حفاظتی مانند لباس های مقاوم در برابر مواد شیمیایی و دستگاه تنفسی مستقل (SCBA) برای خدمه به همراه دارند تا در صورت نشت، از آن استفاده شود زیرا بخارات سمی هستند. اگر در دریا نشت یا ریزشی رخ دهد، خدمه مطابق با پروتکل ها برای مهار و خنثی سازی آن اقدام خواهند کرد و به کشتی های نزدیک و مقامات بندری هشدار خواهند داد. در مجموع حمل و نقل دریایی روشی کارآمد برای جابجایی مسافت های طولانی اسید نیتریک است، اما طبق مقررات دریایی نیازمند انبارداری دقیق، جداسازی مناسب و آمادگی برای شرایط اضطراری می باشد.

محدودیت های حمل و نقل هوایی

حمل و نقل هوایی اسید نیتریک به شدت محدود بوده و فقط در موارد استثنایی استفاده می شود. به دلیل ماهیت خورنده و دودزای آن، اسید نیتریک به طور کامل در هواپیما های مسافربری ممنوع است. حتی در هواپیما های باری صرفاً، تنها مقادیر بسیار کمی مجاز است و آن هم تحت شرایط سختگیرانه تعیین شده توسط مقررات حمل و نقل مواد خطرناک انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (IATA) می باشد. برای مثال محموله ها ممکن است به حداکثر 1 لیتر در هر بسته محدود شوند و اسید باید در مجموعه ای از ظروف ضد نشت بسته بندی شود (مانند یک بطری شیشه ای درون یک ظرف پلاستیکی دربسته به همراه ماده جاذب، که همگی در یک جعبه بیرونی محکم قرار دارند). چنین بسته هایی باید به طور واضح علامت گذاری و با برچسب فقط هواپیمای باری مشخص شوند. دلیل این اقدامات احتیاطی این است که نشت اسید در میان پرواز می تواند بخارات سمی آزاد کند و حتی به ساختار یا سیستم های هواپیما آسیب برساند. خطوط هوایی و شرکت های حمل بار معمولاً از حمل اسید نیتریک خودداری می کنند مگر در موارد کاملاً ضروری، و آن هم تنها با ترتیبات و بسته بندی های ویژه. هر گونه اسید نیتریک ارسال شده از طریق هواپیما نیاز به اطلاع رسانی قبلی و موافقت شرکت حامل دارد و خدمه پرواز باید از وجود آن در هواپیما مطلع شوند. در عمل شرکت ها تا حد امکان از حمل هوایی اسید نیتریک اجتناب می کنند و در عوض از حمل زمینی یا دریایی استفاده می نمایند، زیرا این ماده شیمیایی خطرناک با ریسک های بالا و موانع مقرراتی زیادی در پرواز همراه است.

رعایت مقررات و دستورالعمل های بین المللی

مقررات سختگیرانه بر هر جنبه از حمل و نقل اسید نیتریک حاکم هستند تا ایمنی تضمین شود. کد های بین المللی مانند ADR برای حمل و نقل جاده ای اروپا, RID (حمل ریلی), کد IMDG (دریایی), و مقررات IATA DGR (حمل هوایی) الزامات دقیقی را تعیین می کنند که فرستندگان و حاملان باید رعایت کنند، به همراه مقررات ملی مانند قوانین وزارت حمل و نقل آمریکا. این مقررات شامل مواد و طراحی های مناسب بسته بندی، برچسب گذاری و الصاق پلاکارد صحیح روی ظروف، مستندسازی، و آمادگی اضطراری برای محموله های اسید نیتریک هستند. به عنوان مثال، هر محموله باید در ظروف تایید شده باشد و با شماره UN صحیح و برچسب های خطر مناسب علامت گذاری شود و یک سند حمل مواد خطرناک حاوی جزئیات محموله و اطلاعات اضطراری باید همراه آن باشد. افرادی که در جابجایی یا حمل اسید نیتریک دخیل هستند ملزم به داشتن آموزش مواد خطرناک می باشند تا بدانند چگونه از بروز حوادث جلوگیری کرده و در صورت بروز مشکل واکنش نشان دهند. رعایت مقررات همچنین به این معنی است که وسایل نقلیه، مخازن و ظروف در شرایط تایید شده نگهداری شوند و تجهیزات ایمنی (مانند کیت های مهار نشت و کپسول های آتش نشانی) در دسترس باشند. مقامات ممکن است محموله ها یا وسایل نقلیه را بازرسی کنند تا تایید کنند که همه قوانین رعایت می شوند. شرکت هایی که اسید نیتریک حمل می کنند معمولاً برنامه های داخلی سختگیرانه ای برای انطباق اجرا می کنند و از تغییرات مقررات به روز می مانند. تمام این قوانین و دستورالعمل ها از تجربه دنیای واقعی با مواد خطرناک توسعه یافته اند و پیروی از آن ها برای جلوگیری از حوادث ضروری است. در نهایت، رعایت مقررات تضمین می کند که اسید نیتریک می تواند به محل مورد نیاز حمل شود و در عین حال خطر برای مردم و محیط زیست به حداقل برسد.

مقایسه الزامات حمل و نقل اسید نیتریک بر اساس شیوه

بهبود های آینده و بهترین رویه ها

مواد پیشرفته ای برای مخازن و ظروف در حال توسعه هستند تا مقاومت بهتری در برابر خوردگی داشته باشند و خطر نشتی را کاهش دهند. به طور همزمان، شرکت ها سیستم های حسگر هوشمند را بر روی کامیون های تانکر و واگن های قطار نصب می کنند تا وضعیت اسید (دما، فشار و غیره) را نظارت کرده و هر نشانه نشت یا ناهنجاری را تشخیص دهند، که مداخله سریع قبل از تشدید مشکل را امکان پذیر می سازد. آموزش نیز در حال بهبود است: رانندگان و نیرو های اضطراری اکنون از ابزار های شبیه سازی واقع گرایانه و تمرین های مکرر استفاده می کنند تا در صورت وقوع حادثه بتوانند به سرعت و به درستی واکنش نشان دهند. علاوه بر این، نرم افزار برنامه ریزی مسیر به انتخاب زمان بندی ها و مسیر های حمل کمک می کند که از مناطق پرخطر (مانند مناطق پرجمعیت یا حساس از نظر محیط زیست) اجتناب می کنند و احتمال وقوع یک حادثه جدی را بیشتر کاهش می دهند. فراتر از رعایت مقررات، بسیاری از فرستندگان داوطلبانه اقدامات ایمنی اضافی اضافه می کند برای مثال استفاده از مخازن دو جداره یا با پوشش ویژه برای حفاظت بیشتر، انجام بازرسی های تعمیراتی بیشتر از حد مورد نیاز، و اجرای پروتکل های ایمنی سخت گیرانه در عملیات خود. برخی حتی در حال بررسی راه هایی برای حذف کامل ریسک حمل و نقل از طریق تولید اسید نیتریک در محل برای فرآیند های خود هستند، به طوری که محموله های کمتری در مسیر های عمومی مورد نیاز باشد. با این نوآوری ها و تعهد قوی به بهترین رویه های ایمنی، صنعت به طور پیوسته به سمت هدف صفر حادثه در حمل و نقل اسید نیتریک پیش می رود. هر بهبود از ظروف مستحکم تر گرفته تا پایش هوشمندتر ما را به آن هدف نزدیک تر می کند و اطمینان می دهد که این ماده شیمیایی مهم می تواند با ایمنی به محل مورد نیاز تحویل داده شود.